قانون کاهش ساعت کار بانوان دارای شرایط خاص

قانون كاهش ساعات كار بانوان شاغل داراي شرايط خاص

قانون کاهش ساعات کار بانوان دارای شرایط خاص – مصوب 1395,06,02 

قانون کاهش ساعات کار بانوان شاغل دارای شرایط خاص

ماده واحده – ساعات کار هفتگی بانوان شاغل اعم از رسمی پیمانی و قراردادی که موظف به چهل و چهار ساعت کار در هفته هستند اما دارای معلولیت شدید یا فرزند زیر شش سال تمام با همسر یا فرزند معلول شدید یا مبتلا به بیماری صعب العلاج می باشد و یا زنان سرپرست خانوار شاغل در دستگاههای اجرائی موضوع ماده (۲۲۲) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۹/۱۰/۱۵ و بخش غیر دولتی اعم از مشمولان قانون کار و قانون تأمین اجتماعی بنا به درخواست متقاضی از دستگاه اجرائی مستخدم و تایید سازمان بهزیستی کشور یا وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا دادگستری سی و شش ساعت در هفته با دریافت حقوق و مزایای چهل و چهار ساعت تعیین میشود

تبصره ۱ – تأیید میزان و شدت معلولیت توسط سازمان بهزیستی بیماران صعب العلاج توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی فرزندان زیر شش سال با ارائه شناسنامه معتبر و زنان سرپرست خانوار با ارائه اسناد مثبته یا گواهی دادگاه معتبر خواهد بود.

تبصره ۲ زمان شروع و خاتمه کار در اجرای این قانون با توافق مشمولان و مسؤولان مربوط آنان تعیین می

تبصره ۳ کارفرمایان بخش غیر دولتی از اعمال تخفیف پلکانی و یا تأمین بخشی از حق بیمه سهم کارفرما برخوردار می شوند.

تبصره ۴ بانوانی که براساس سایر مقررات از امتیاز کاهش ساعت کار بهره مند هستند تا زمانی که از مقررات مزبور استفاده میکنند و یا دستگاههای تابع مقررات اداری و استخدامی خاص که امتیازات مشابه این قانون را دارند از شمول این قانون مستثنی می باشند.

تبصره ۵ – در صورتی که مشمولان این ،قانون همزمان شرایط استفاده از امتیاز آن و مرخصی ساعتی شیردهی را داشته باشند و یا همزمان دارای شرایط مختلف مصرح در این قانون ،باشند حق انتخاب یکی از امتیازات پیش بینی شده را دارند

تبصره ۶ – به منظور تأمین امنیت شغلی مشمولان این قانون در دوران استفاده از مزایای آن دستگاههای اجرائی و کارفرمایان بخش غیر دولتی مشمول این قانون نمیتوانند به صرف استفاده بانوان از مزایای کاهش ساعات کار آنان را اخراج کنند یا محل خدمت جغرافیایی آنها را تغییر دهند هرگونه اخراج جابه جایی و استخدام جایگزین آنان ممنوع است.

تبصره ۷- اعمال احکام این قانون برای آن دسته از کارکنانی که پیش از تصویب این قانون در بخش غیر دولتی به کار گرفته شده اند منوط به تأمین نظر کارفرما توسط دولت است.

قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و هفت تبصره در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ دوم شهریور ماه یکهزار و سیصد و نود و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۱۳۹۵/۶/۱۷ به تأیید شورای نگهبان ریم

رئیس مجلس شورای اسلامی – علی لاریجانی

ساعات كار هفتگي بانوان شاغل اعم از رسمي، پيماني و قراردادي كه موظف به چهل و چهار ساعت كار در هفته هستند اما داراي معلوليت شديد يا فرزند زير شش سال تمام يا همسر يا فرزند معلول شديد يا مبتلا به بيماري صعب‌ العلاج مي‌ باشند و يا زنان سرپرست خانوار شاغل در دستگاههاي اجرائي موضوع ماده (222) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوري اسلامي ايران مصوب 15 /10 /1389و بخش غيردولتي اعم از مشمولان قانون كار و قانون تأمين اجتماعي بنا به درخواست متقاضي از دستگاه اجرائي مستخدم و تأييد سازمان بهزيستي كشور يا وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي يا دادگستري، سي و شش ساعت در هفته با دريافت حقوق و مزاياي چهل و چهار ساعت تعيين مي ‌شود.
اعمال احكام اين قانون، براي آن ‌دسته از كاركناني كه پيش از تصويب اين قانون در بخش غيردولتي به‌ كارگرفته شده‌ اند منوط به تأمين نظر كارفرما توسط دولت است.