مناطق آزاد یا مناطق آزاد تجاری درواقع مناطقی هستند که بیشتر در نقاط بندری یا غیربندری کشورها برای امور تجاری در نظر گرفته شده‌اند و دارای قوانین خاص و منحصربه‌فرد خود هستند و شرایط خاصی برای این مناطق در نظر گرفته می‌شود.
اما آنچه که برای ما مهم است این است که نحوه تنظیم قرارداد منطقه آزاد و قوانین حقوقی در این مناطق به چه صورتی است که برای اطلاعات بیشتر می‌توانید در این مقاله همراه این بخش از بلاگ سایت توسعه منابع انسانی سرآمد باشید.
قانون‌گذار یک مقرراتی را درخصوص رابطه بین کارگر و کارفرما در منطق آزاد تعریف کرده که براساس آن مقررات کارگر و کارفرما با هم کارکنند و تصویب این مقررات را هم به عهده هیئت وزیران گذاشته است. بنابراین ما یک قانونی داریم به اسم قانون اداره مناطق آزاد.
در مقررات مناطق آزاد در مقایسه با مناطق اصلی سعی شده که یکسری محدودیت‌ها مانند ساعات کار، اضافه کار، مرخصی‌ها وجود نداشته و شرایط کاری برای کارگر و کارفرما در مناطق آزاد نسبت به مناطق اصلی راحتتر و محدودیت‌ها کمتر اعمال شود. اما آنچه که در قرارداد منطقه آزاد مهم است رعایت مقابله نامه‌های بین المللی در مناطق آزاد است که هر دو طرفین کارگر و کارفرما باید رعایت کنند به این دلیل که تعامل کارگر و کارفرما در مناطق آزاد راحتتر باشد.
نکته مهم دیگر اینکه اگر مشکلی میان کارگر و کارفرما پیش آمد، در سرزمین اصلی باید به هیئت تشخیص مراجعه کنند و در آن 3 شخص اصلی نماینده کارفرما، نماینده کارگر و نماینده دولت حاضر بوده و مشکل و شرایط را بررسی می‌کنند اما در مناطق آزاد کارگر و کارفرما باید هیئت رسیدگی مراجعه کنند که تشکیل شده از خود کارگر، خود کارفرما و نماینده دولت است.