آیین دادرسی کار و مراجع حل اختلاف, قانون کار و تامین اجتماعی

آیین نامه چگونگی مدت کار، تعطیلات و مرخصی‌ها، مزد و حقوق کارگرانی که تمام یا قسمتی از مزد و درآمد آن ها به وسیله مشتریان است

آیین نامه چگونگی مدت کار، تعطیلات و مرخصی‌ها، مزد و حقوق کارگرانی که تمام یا قسمتی از مزد و درآمد آن ها به وسیله مشتریان است

آیین نامه چگونگی مدت کار، تعطیلات و مرخصی ها، مزد و حقوق کارگرانی که طرز کارشان به نحوی است که تمام یا قسمتی از مزد و درآمد آن ها به وسیله مشتریان یا مراجعین تامین می‌شود مصوب ۱۳۷۲

۷۵۴ ۲۶ مهر ۱۴۰۱

هيات وزيران در جلسه مورخ ۱۳/۴/۱۳۷۲ بنا به پيشنهاد شماره ۵۴۸۱۷ مورخ ۲۱/۴/۱۳۷۱ وزارت كار و امور اجتماعی و به استناد ماده (۱۹۰) قانون كار جمهوری اسلامی ايران، آيين نامه چگونگی مدت كار، تعطيلات و مرخصي‌ها، مزد و حقوق كارگرانی كه طرز كارشان، به نحوی است كه تمام يا قسمتی از مزد و و درآمد آنها به وسيله مشتريان يا مراجعين تامين می‌شود را به شرح زير تصويب نمود:

آيين نامه چگونگی مدت كار، تعطيلات و مرخصی‌ها، مزد و حقوق كارگرانی كه طرز كارشان به نحوی است كه تمام يا قسمتی از مزد و درآمد آنها بوسيله مشتريان يا مراجعين تامين می‌شود.

ماده ۱

 مدت كار، تعطيلات، مرخصی‌ها و مزد و حقوق كارگرانی كه طرز كارشان بنحوي است كه تمام يا قسمتي از مزد و درآمد آن‌ها به وسيله مراجعين يا مشتريان تامين می‌شود، به موجب اين آيين نامه خواهد بود.

ماده ۲

 در مواردي كه مزد كارگر از وجوه دريافتي از مراجعين و مشتريان تامين می‌شود بايد سهم مزد كارگر از وجوه دريافتي در قرارداد كار مشخص شود و هر گاه علاوه بر وجوه مذكور پرداخت مزد ثابتي توسط كارفرما تعهد شده باشد بايد ميزان آن در قرار داد معين گردد.

تبصره – وجوهي كه عرفا تحت عنوان انعام از سوی مشتريان يا مراجعين به كارگران پرداخت می‌شود و در قرارداد كار ذكری از آن‌ها به عنوان بخشي از مزد نشده جزو مزد محسوب نمی‌شود.

ماده ۳

 در كارگاه‌های مشمول اين آيين نامه چنانچه با توجه به ماهيت كار، وجوه دريافتي از مشتريان يا مراجعين به وسيله كارفرما يا طرق ديگر جمع آوری شوند، چگونگي و نحوه پرداخت سهم مزد كارگر با تراضي طرفين (كارگر و كارفرما) تعيين می‌شود.

ماده ۴

 مجموع مزد و درآمد دريافتی از مشتريان يا مراجعين موضوع ماده ( ۲ ) اين آيين نامه كه به كارگر تعلق می‌گيرد در هر حال نبايد از حداقل مزد قانونيی كمتر باشد.

ماده ۵

 كارگران مشمول اين آيين نامه از نظر استفاده از تعطيلات و مرخصي ها تابع مقررات مبحث سوم از فصل سوم قانون كار می‌باشند و مزد ايام مذكور توسط كارفرما پرداخت می‌شود در صورتي كه ماخذ پرداخت مزد براي تعطيلات و مرخصی‌ها در قرارداد كار مشخص نشده باشد، ماخذ محاسبه، ميانگين مزد دريافتی در روزهاي كاركرد آخرين ماه كارگر است.

ماده ۶

 مزدي كه مبناي محاسبه فوق العاده اضافه كاری قرار می‌گيرد و نيز مزد روزهاي جمعه و تعطيل رسمي و مرخصي ها نبايد كمتر از حداقل مزد قانونی باشد.

ماده ۷

 ماخذ محاسبه مزد يا حقوق، حق سنوات و مزاياي پايان كار موضوع مواد (۱۸)، (۲۰)،  (۲۷)، (۳۱)، ( ۳۲ ) قانون كار عبارت از متوسط مزد دريافتي كارگر در آخرين نود (۹۰) روز كار او خواهد بود.

ماده ۸

 در صورت وجود عرف و رويه ديگري در كارگاه كه مزد و مزايايي بيش از آنچه كه در اين آيين نامه مقرر شده براي كارگران در نظر گرفته باشد همان عرف و رويه حاكم خواهد بود.

 

حسن حبيبي

معاون اول رئيس جمهور

به این پست امتیاز دهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *