قرارداد کار ساعتی (قرارداد مزد ساعتی، قرارداد پاره وقت، قرارداد نیمه وقت با بیمه کامل) همانطور که از نام آن پیداست مبنای پرداخت مزد براساس میزان ساعات انجام کار است. تنظیم قرارداد ساعتی نیز کاملا تابع ضوابط قانون کار است به همین دلیل در قراردادهای کار ساعتی علاوه بر پرداخت اضافه کاری، عیدی و پاداش و سنوات، حق بیمه کارگر نیز باید توسط کارفرما پرداخت شود.
طبق ماده 35 قانون کار، در صورتی که مزد تعلق گرفته به کارگر، مرتبط با ساعات انجام کار باشد، مزد ساعتی است اما اگر بر اساس میزان انجام کار یا محصول تولید شده باشد، به وی کارمزد پرداخت می‌شود همچنین اگر براساس میزان انجام کار یا محصول تولید شده باشد طی مدت زمان مشخص باشد به آن کارمزد ساعتی گفته می‌شود.
بنابراین این نکته را در نظر داشته باشید که در قرارداد کار ساعتی صرفا براساس میزان ساعت کاری حقوق و مزایا دریافت می‌کنید نه بر مبنای کار انجام شده و یا محصول تولید شده.
هنگام تنظم قرارداد باید حتما میزان ساعت کاری، تعداد مرخصی‌ها و تعطیلات، حقوق و مزایا و پاداش کارگز مشخص شود و محل انجام کار موردنظر و تاریخ انعقاد قرارداد تعیین گردد.
تعیین میزان ساعت کاری کارکنان در قرارداد کار ساعتی
نکته بسیار مهم در تعیین میزان ساعت کاری کارکنان این است که نباید میزان ساعت کاری از حداکثر میزان ساعت کاری مشخص شده در قانون کار تجاوز کند چرا که بر اساس قانون کار، حداکثر ساعات کاری روزانه کارگران ، 8 ساعت در طول روز و 44 ساعت در هفته می‌باشد که در صورت بیشتر شدن این میزان ساعت کاری کارفرما باید اضافه کار پرداخت کند.
قراردادکار ساعتی از جمله قرارداد موقت است که به صورت پاره وقت انجام می‌گیرد. پرداخت حق بیمه کارگر تمام وقت با ساعتی متفاوت است بنابراین به این صورت است که در حق بیمه قرارداد کار ساعتی کارفرما ، به ازای هر 8 ساعت کاری که کارگر انجام می‌دهد ، می بایست حق بیمه را محاسبه و پرداخت نماید و مثلا اگر کارگر ، به مدت 22 ساعت در هفته مشغول به کار است، دقیقا به همین میزان ساعت، حق بیمه وی پرداخت می‌شود.
شرایط دریافت بیمه برای قرارداد کار ساعتی
علاوه بر بیمه سایر مزایا و پاداش هم بر اساس میزان ساعت کاری به کارگر تعلق می‌گیرد که از جمله این موارد می‌تواند اضافه کاری مازاد بر ساعات کاری قرارداد ، عیدی و پاداش سالانه کارگران، حق سنوات، مرخصی‌ها و مواردی از این قبیل اشاره نمود.
از آنجایی که هر نوع قراردادی بدون بیمه قانونی نیست زیرا قانون کار و قانون تامین اجتماعی، بیمه را جزو حقوق اصلی کارمندان و کارگران می‌دانند لذا اگر کارفرما خلاف آن عمل کند کارگز می‌تواند از او شکایت کند. قرارداد کار ساعتی هم از این قاعده مثتثنی نیست و باید حق بیمه مزایا پاداش و حقوق دستمزد بر اساس میزان ساعت کاری به کارگر تعلق گیرد.
شرایط پرداخت در قرارداد کار ساعتی
مطابق ماده ۳۷ قانون کار، در قرارداد کار ساعتی، پرداخت آن باید پس از محاسبه در پایان روز یا هفته یا پانزده روز یک‌بار به نسبت ساعات کار و یا روزهای کارکرد صورت بگیرد.