همه چیز درباره بازنشستگی بانوان

الف: سن بازنشستگی زنان، بر اساس بند 1 ماده 76 قانون تامین اجتماعی، 55 سال است که در این حالت فرد بیمه شده با داشتن حداقل 20 سال سابقه پرداخت حق بیمه می‌تواند بازنشسته شود.  در صورتی که مستمری استحقاقی فرد بر اساس این بند کمتر از حداقل حقوق سال مربوط باشد تا حداقل حقوق ارتقا خواهد یافت.

ب: همچنین بانوانی که دارای ده سال سابقه و 55 سال سن هستند بدون رعایت ماده 111 قانون تامین اجتماعی (پرداخت حداقل حقوق) و متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه می‌توانند بازنشسته شوند.

به موجب همین اصلاحات، چنانچه بیمه شده متقاضی کمتر از 10 سال سابقه داشته باشد با پرداخت یکجای حق بیمه سنوات کسری تا ده سال می‌تواند از مزایای این قانون بهره مند شود.

ج: بانوانی که 30 سال تمام کار کرده و حق بیمه مربوطه را به سازمان پرداخت کرده باشند، در صورتی که سن آنان به 45 سال تمام برسد، می‌توانند تقاضای بازنشستگی کنند.

مستمری این گونه از بیمه شدگان بر اساس 30 سال سابقه محاسبه و پرداخت خواهد شد.

د: کارفرما می‌تواند بازنشستگی بیمه شدگانی را که حداقل پنج سال پس از رسیدن به سن بازنشستگی مقرر در قانون تامین اجتماعی به کار خود ادامه داده‌اند از سازمان تامین اجتماعی تقاضا کند.

بر این اساس کارفرما می‌تواند بازنشستگی بیمه شده زن را با 60 سال سن از سازمان تامین اجتماعی درخواست کند (به شرط داشتن سابقه مورد نظر).

ه: بانوانی که دارای 35 سال سابقه پرداخت حق بیمه باشند بدون شرط سنی می‌توانند تقاضای بازنشستگی کنند.

و: زنان کارگر با داشتن 20 سال سابقه کار و 42 سال سن به شرط پرداخت حق بیمه با 20 روز حقوق می‌توانند بازنشسته شوند.

در خصوص این گروه از بیمه شدگان (مشمولین قانون کار) در صورتی که مستمری استحقاقی از حداقل حقوق سال مربوط کمتر باشد، مستمری بازنشستگی ایشان تا حداقل حقوق افزایش می‌یابد.

خانم های مشمول قانون کار با حداقل 42 سال سن و 20 سال سابقه با 20 روز حقوق می‌توانند بازنشسته شوند. بنابراین چنانچه فردی مشمول قانون کار است می‌تواند با 50 سال سن و 25 سال سابقه با 25 روز حقوق بازنشسته شوند. جهت کسب اطلاعات بیشتر درخصوص بازنشستگی بانوان می‌توانید از طریق مشاوره منابع انسانی سوالات خود را در این زمینه بپرسید. مشاوره منابع انسانی سرآمد می‌تواند هم به صورتی تلفنی، حضوری و آنلاین در کنار شما عزیزان باشد.

انواع بازنشستگی بانوان 

۱-بازنشستگی با ۴۵ سال سن و ۳۰ سال سابقه

۲-بازنشستگی با ۵۵ سال سن و حداقل ۲۰ سال سابقه

۳-بازنشستگی با ۲۰ سال سابقه و ۴۲ سال سن برای مشمولین قانون کار

۴-بازنشستگی با ۲۰ سال سابقه متوالی یا ۲۵ سال سابقه متناوب در مشاغل سخت و زیان‌آور

۵-بازنشستگی با ۲۰ سال سابقه بدون شرط سنی برای جانبازان

۶-داشتن حداقل ۲۰ سال سابقه و ۴۵ سال سن برای معلولان عادی

۷- داشتن ۳۵ سال سابقه بدون شرط سنی

۸- داشتن ۵۵ سال سن با حداقل۱۰ سال سابقه متناسب با سنوات پرداخت حق‌بیمه؛ در این حالت بیمه‌شده می‌تواند با ۱۰ سال سابقه و بیشتر تا ۲۰ سال، درخواست بازنشستگی کند که مستمری وی به میزان سنوات پرداخت حق‌بیمه خواهد بود (بین ۱۰ تا ۲۰ روز حقوق). در این صورت ماده ۱۱۱ قابل اجرا نیست و چنانچه حقوق وی از حداقل پایین‌تر باشد، مستمری تا حداقل حقوق افزایش نمی‌یابد.

۹-بانوانی که سن آن‌ها به ۵۵ سال رسیده، ولی زیر ۱۰ سال سابقه دارند می‌توانند با پرداخت حق‌بیمه سنوات کسری تا ده سال سابقه، با ده روز حقوق بازنشسته شوند که در این صورت نیز چنانچه حقوق آن‌ها از حداقل حقوق مصوب شورای عالی کار کمتر باشد، ترمیم نخواهد شد.

در مورد انواع بازنشستگی که در بالا به آن اشاره شد بیان چند نکته لازم است:

قاعده کلی در پرداخت مستمری بازنشستگی رعایت ماده ۱۱۱ قانون تامین‌اجتماعی است. به موجب این ماده مستمری‌های پرداختی نباید از حداقل حقوق مصوب شورای عالی کار در سال مربوطه کمتر باشد. ولی در چند مورد این قاعده اجرا نمی‌شود. البته موارد استثنائی باید به طور موردی و مصداقی در قانون تعیین و تصریح شود.

در موارد بازنشستگی فوق‌الذکر از بند اول تا بند ۷ این قاعده جاری است ولی برای بندهای ۸ و ۹ مبنای محاسبه مستمری و پرداخت آن میزان سنوات پرداخت حق‌بیمه یا اصطلاحا مستمری استحقاقی است. در این صورت ماده ۱۱۱ اجرا نمی‌شود و در صورتی که حقوق استحقاقی از حداقل حقوق کمتر باشد تا حداقل حقوق آن سال ارتقا نخواهد یافت.