کارمند قراردادی (Contract Employee) چیست؟
کارمند قراردادی فردی است که برای یک دوره زمانی ثابت و به منظور کار بر روی یک پروژه یا مجموعه وظایف مشخص استخدام میشود. معمولاً یک قرارداد رسمی دامنه کار، مدت پروژه، دستمزد و سایر شرایط استخدامی را مشخص میکند.
بر خلاف کارکنان رسمی، کارمندان قراردادی معمولاً به عنوان اعضای دائمی سازمان در نظر گرفته نمیشوند و اغلب مزایای مشابه (مانند بیمه درمانی، مرخصی با حقوق یا طرحهای بازنشستگی) را دریافت نمیکنند. به طور کلی، این کارکنان به دلیل داشتن مجموعه مهارتها یا تخصصهای خاص که نیازهای یک شرکت را برآورده میکند، انتخاب میشوند. به عنوان مثال، ممکن است یک شرکت یک متخصص رسانههای اجتماعی را برای یک کمپین بازاریابی سهماهه استخدام کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درخصوص “تفاوتهای اصلی کارمند حقوقبگیر (ماهانه/دائم) (salaried employee) و کارگر ساعتی (Hourly employee)” کلیک نمایید.
مقایسه کارمند قراردادی در برابر کارمند تماموقت (Full-time Employee)
ویژگی | کارمند قراردادی (Contract Employee) | کارمند تماموقت (Full-time Employee) |
نوع رابطه | موقت (کوتاه مدت) | مستمر (بلند مدت) |
دستمزد | مبلغ/نرخ ثابت تعیین شده بر اساس پروژه/وظیفه | حقوق ثابت و مشخص |
برنامه کاری | میتواند ساعات کاری خود را تعیین کند و در صورت نیاز برای انجام وظایف کار کند | دارای برنامه و وظایف کاری مشخص است |
مزایا | مشمول دریافت مزایا نیست | مشمول دریافت مزایایی مانند بیمه درمانی، مرخصی با حقوق و طرحهای بازنشستگی است |
مالیات | کسر مالیات از پرداختهای پیمانکار انجام نمیشود | مالیات بر حقوق و دستمزد به طور اجباری از دستمزد کسر میشود |
کارمند قراردادی در برابر پیمانکار مستقل (Independent Contractor)
اگرچه گاهی اوقات این دو عبارت به جای یکدیگر استفاده میشوند، تفاوتهای کلیدی بین کارمند قراردادی و پیمانکار مستقل وجود دارد:
- کارمند قراردادی: معمولاً تحت یک قرارداد استخدام رسمی برای یک شرکت کار میکند. اگرچه او کارمند دائمی نیست، اما همچنان توسط شرکت استخدام شده محسوب میشود.
- *پیمانکار مستقل: فردی خوداشتغال است که خدمات خود را به عنوان یک نهاد تجاری مجزا ارائه میدهد. او توسط شرکت استخدام نمیشود و کنترل بیشتری بر نحوه، زمان و مکان انجام کار خود دارد.
نمونههایی از مشاغل کارمند قراردادی
برخی از رایجترین موقعیتها برای این نوع کارکنان عبارتند از:
- توسعهدهندگان نرمافزار: توسعهدهندگان قراردادی ممکن است به صورت پروژهای برای توسعه سیستمهای جدید، وبسایتها، اپلیکیشنها یا راهکارهای نرمافزاری سفارشی کار کنند.
- مشاوران فناوری اطلاعات (IT): مشاوران فناوری اطلاعات اغلب به صورت قراردادی برای ارائه تخصصهای تخصصی مانند امنیت سایبری، زیرساخت شبکه یا پیادهسازی نرمافزار کار میکنند.
- بازاریابی و ارتباطات: متخصصان قراردادی بازاریابی ممکن است برای پروژههای خاص مانند تولید محتوای وبسایت، مدیریت رسانههای اجتماعی یا مواد لازم برای راهاندازی محصول، استخدام شوند.
- امور مالی و حسابداری: در دورههای زمانی خاصی از سال، شرکتها ممکن است برای پشتیبانی از حسابرسیهای مالی، تهیه اظهارنامههای مالیاتی یا تحلیل مالی، کارمندان قراردادی استخدام کنند.
- طراحان گرافیک: تیمهای بازاریابی اغلب از طراحان گرافیک به صورت قراردادی برای پروژههایی مانند طراحی وبسایت، تصاویر و طراحی لوگو استفاده میکنند.
مزایا و معایب استخدام کارمندان قراردادی
استخدام کارکنان قراردادی هم مزایا و هم چالشهایی را به همراه دارد که تیمهای منابع انسانی باید آنها را در نظر بگیرند:
مزایا (Advantages)
دسترسی به مهارتهای تخصصی: هنگامی که یافتن مهارتهای خاص به صورت داخلی دشوار است، استفاده از کارکنان قراردادی یک راهحل سریع برای به دست آوردن تخصص مورد نیاز سازمان است.
تعهد کوتاهمدت: از آنجایی که قرارداد کارمندان قراردادی یک تاریخ پایان مشخص دارد، شرکتها نیازی به تعهد به یک رابطه استخدامی نامحدود ندارند.
کاهش هزینهها: استخدام کارمندان قراردادی ممکن است هزینه کمتری نسبت به کارمندان دائمی داشته باشد و هزینههایی مانند بیمه درمانی، توسعه حرفهای یا سایر منابع کارمندی را کاهش دهد.
افزایش انعطافپذیری: کارکنان قراردادی به شرکتها اجازه میدهند تا نیازهای پرسنلی را به سرعت پر کنند، به ویژه برای پروژههای موقت، دورههای شلوغ کاری یا مرخصیهای غیرمنتظره کارکنان.
معایب (Disadvantages)
فقدان تعهد بلندمدت: کارمندان قراردادی ممکن است به اندازه کارمندان دائمی به اهداف و فرهنگ بلندمدت شرکت متعهد نباشند، زیرا تمرکز آنها اغلب بر شرایط خاص قراردادشان است.
ادغام محدود در فرهنگ شرکت: به دلیل دوره کار کوتاهمدت، این کارکنان ممکن است به طور کامل با فرهنگ شرکت مرتبط نشوند. این عدم ادغام میتواند بر پویایی تیمی و تلاشهای همکاری تأثیر بگذارد.
چالشهای آموزش و ادغام: در حالی که پیمانکاران مهارتهای تخصصی به همراه دارند، ممکن است همچنان به زمان نیاز داشته باشند تا فرآیندهای خاص شرکت را درک کنند، که اگر فقط برای یک دوره کوتاه در سازمان باشند، میتواند یک چالش باشد.
وابستگی بیش از حد به استعدادهای خارجی: اتکا به کارمندان قراردادی ممکن است توسعه مهارت و پیشرفت شغلی کارمندان دائمی را محدود کند.
برای شرکت در دوره حقوق و دستمزد و نحوه تنظیم قراردادکار کلیک نمایید.
چگونه واحد منابع انسانی میتواند یک کارمند قراردادی استخدام کند؟
در اینجا یک راهنمای گام به گام برای متخصصان منابع انسانی برای مدیریت فرآیند استخدام کارمند قراردادی آورده شده است:
- شناسایی نیاز به استخدام: تعیین مهارتها و تخصصهای خاص مورد نیاز برای یک پروژه یا مجموعه وظایف مشخص. ارزیابی کنید که آیا واقعاً به یک کارمند قراردادی نیاز است یا خیر.
- تعریف دامنه کار و چارچوب زمانی: تعریف واضح مسئولیتها، خروجیهای مورد انتظار (Deliverables) و مدت زمان قرارداد.
- توسعه یک رویکرد هدفمند برای استخدام: تعیین بهترین استراتژی برای جذب کارمند قراردادی، شناسایی پلتفرمهای شغلی، آژانسهای کاریابی و شبکههای اجتماعی مناسب.
- مذاکره در مورد شرایط قرارداد: پس از جذب موفقیتآمیز، شرایط قرارداد مانند خروجیهای پروژه، دستمزد و ساعات کاری را به وضوح تعریف کنید.
- رعایت قوانین مالیاتی (نکته ایالات متحده): اطمینان از رعایت قوانین مالیاتی در مورد تمایز بین پیمانکار مستقل (1099) و کارمند (W-2) برای جلوگیری از مسائل مربوط به طبقهبندی نادرست.
- آنبوردینگ (استقبال و ادغام): ارائه یک فرآیند آنبوردینگ مشخص برای کارمند قراردادی تا به راحتی با پروژه، تیم و شرکت سازگار شود.
نکته منابع انسانی (HR Tip)
اگرچه مدت همکاری کارمند قراردادی ممکن است کوتاه باشد، مهم است که او را در فرهنگ شرکت ادغام کنید. این تلاش نه تنها حس تعلق ایجاد میکند، بلکه میتواند باعث افزایش بهرهوری و عملکرد شود. فراتر از آنبوردینگ، روشهایی برای ادغام مؤثر این کارکنان شامل مشارکت دادن آنها در کانالهای ارتباطی مرتبط، رویدادهای شرکتی و فعالیتهای اجتماعی است.
