قرارداد بازنشستگان تأمین اجتماعی (بدون بیمه) چرا و چگونه؟
با گسترش جمعیت سالمند و نیاز به استفاده از تجربیات گرانبهای بازنشستگان، موضوع بهکارگیری مجدد این افراد در محیط کار، به یکی از چالشهای مهم مدیران و متخصصان منابع انسانی تبدیل شده است. یکی از ابهامات رایج، نحوه تنظیم قرارداد کار برای بازنشستگانی است که حقوق بازنشستگی دریافت میکنند و نیازی به بیمه مجدد از سوی کارفرما ندارند. این مقاله به بررسی ابعاد حقوقی و نکات کلیدی تنظیم چنین قراردادهایی بر اساس قانون کار ایران میپردازد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درخصوص “همه چیز درباره بازنشستگی در قانون تامین اجتماعی” کلیک کنید.
چرا استخدام بازنشستگان بدون بیمه؟
استخدام بازنشستگان، به خصوص در نقشهای مشاورهای، مدیریتی یا تخصصی، مزایای متعددی برای سازمان دارد:
- انتقال دانش و تجربه: بازنشستگان گنجینهای از دانش و تجربه هستند که میتوانند به عنوان منتور و مربی، نسل جوان را آموزش دهند.
- انعطافپذیری بیشتر: اغلب بازنشستگان به دنبال کار تماموقت نیستند و به قراردادهای پروژهای، پارهوقت یا مشاورهای تمایل دارند، که این امر انعطافپذیری سازمان را افزایش میدهد.
- کاهش هزینهها: حذف هزینه بیمه کارفرما (۲۳ درصد از حقوق)، بار مالی قابل توجهی را از دوش سازمان برمیدارد. این کاهش هزینه، سازمان را برای استخدام این افراد ترغیب میکند.
مبانی حقوقی: قانون کار و تأمین اجتماعی
بر اساس قوانین ایران، یک فرد همزمان نمیتواند هم بازنشسته باشد و هم مشمول بیمه اجباری کارفرما. ماده ۱۴۸ قانون کار، کارفرما را مکلف به بیمه کردن تمام کارکنان خود میکند. با این حال، ماده ۸۰ قانون تأمین اجتماعی تصریح میکند که فرد بازنشسته برای دریافت حقوق بازنشستگی باید “بازنشسته شده باشد”؛ به عبارت دیگر، دیگر شاغل نباشد و حق بیمه پرداخت نکند.
با این اوصاف، برای استخدام یک بازنشسته، باید رویکردی متفاوت اتخاذ کرد. اگرچه قرارداد کار آنها تابع قانون کار است، اما بخشی از تکالیف کارفرما (یعنی بیمه) به دلیل وضعیت بازنشستگی کارمند، متفاوت خواهد بود.
برای کسب اطلاعات بیشتر درخصوص “انوع قرارداد کاری کارکنان که باید بدانید!” کلیک کنید.
نکات کلیدی در تنظیم قرارداد کار
برای تنظیم یک قرارداد محکم و شفاف با بازنشستگان، رعایت نکات زیر ضروری است:
۱. نوع و عنوان قرارداد
بهترین گزینه برای این افراد، استفاده از قراردادهای پارهوقت یا مشاورهای است. عنوان قرارداد میتواند “قرارداد کار ساعتی، “قرارداد مشاوره” یا “قرارداد انجام کار معین“باشد. در متن قرارداد باید به صراحت ذکر شود که فرد بازنشسته است و از مزایای بازنشستگی بهرهمند است، بنابراین کارفرما الزامی به پرداخت حق بیمه ندارد.
۲. ساعات کاری و نحوه پرداخت
ساعات کاری: به دلیل وضعیت بازنشستگی، معمولاً ساعات کاری کمتر از ۴۴ ساعت در هفته است. باید تعداد دقیق ساعات کاری در هفته یا ماه در قرارداد قید شود.
حقوق و مزایا: حقوق این افراد تابع حداقل حقوق قانون کار نیست، اما باید بر اساس توافق طرفین و عرف بازار تعیین شود. در قرارداد باید به صراحت ذکر شود که فرد مشمول حق بیمه بیکاری، عیدی، سنوات و سایر مزایای پایان کار (به جز حقوق ماهیانه) نیست.
توجه: این افراد مشمول قانون عیدی و سنوات نمیشوند، زیرا عیدی و سنوات بر اساس قانون کار به کسانی تعلق میگیرد که رابطه کارفرما-کارگری کامل داشته باشند. این افراد به دلیل دریافت حقوق بازنشستگی، از این موارد مستثنی هستند.
۳. شفافسازی در مورد بیمه
در قرارداد باید بندی اختصاصی به موضوع بیمه اختصاص داده شود. در این بند، طرفین تأیید میکنند که:
- کارمند بازنشسته سازمان تأمین اجتماعی است.
- کارفرما الزامی به پرداخت حق بیمه ندارد.
- در صورت بروز هرگونه مشکل قانونی از سوی سازمان تأمین اجتماعی، مسئولیت آن بر عهده کارمند است.
نکته مهم: این موضوع از نظر حقوقی در محاکم دادگستری و هیئتهای تشخیص حل اختلاف کار، مورد تأیید است، مشروط بر آن که قرارداد به درستی تنظیم شده باشد و تمام توافقات به صورت شفاف و مکتوب در آن قید شده باشد.
استخدام بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی بدون بیمه، یک فرصت برد-برد برای کارفرما و کارمند است. کارفرما از تجربیات ارزشمند بهرهمند میشود و در هزینهها صرفهجویی میکند، و بازنشسته نیز فرصتی برای فعالیت و انتقال دانش به دست میآورد. با این حال، کلید موفقیت این فرآیند، تنظیم یک قرارداد کار شفاف و حقوقی است که در آن، تمامی ابعاد رابطه کاری، به ویژه موضوع بیمه، به صورت صریح و دقیق مشخص شده باشد تا در آینده هیچگونه ابهام یا مشکلی پیش نیاید.