بازار کار در حال گذراندن دوره‌ای از تغییر است که بر همه اعضای آن، از جمله کارمندان، کارفرمایان و پیمانکاران مستقل، تأثیر می‌گذارد. با افزایش تعداد افرادی که به دنبال راه‌های جدیدی برای کسب درآمد هستند، کسب‌وکارها و سازمان‌ها باید خود را با نیروی کار پیچیده‌تر با نقش‌ها و نیازهای جدید سازگار کنند. ممکن است سازمان شما نیاز به بازنگری در طبقه بندی کارکنان خود داشته باشد.
بیایید به اصول طبقه بندی کارکنان سازمان، رایج‌ترین انواع کارکنان، کارمندان معاف و غیرمعاف و دلایل غیرکارمند بودن کارکنان موقت بپردازیم. در پایان این مقاله، شما نقش و کاربرد هر نوع کارمند و نحوه ایجاد سیاست طبقه بندی کارمند کارآمد که برای کسب‌وکارتان مناسب است را درک خواهید کرد. همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص می‌توانید وارد صفحه بهترین مشاور طبقه بندی مشاغل شوید.
چرا باید طبقه بندی کارکنان خود را دوباره ارزیابی کنید؟
می‌توانیم همه‌گیری را مقصر بدانیم که جذب و استخدام نیروی کار را پیچیده‌تر از همیشه کرده است. با این حال، در واقع، روندهایی که امروز می‌بینیم با تحولات چند دهه گذشته پشتیبانی می‌شوند. علاوه بر این، توسعه سریع اینترنت پهنای باند و گسترش دستگاه‌های قابل‌حمل، فرصت‌های شغلی غیرمنتظره‌ای را ایجاد کرد.
در نتیجه، بازار کار اکنون متنوع است و برای هر کسی گزینه‌های زیادی وجود دارد. این امر شرکت‌ها را در تلاش برای برآورده کردن انتظارات کارکنان فعلی و یافتن استعدادها قرار می‌دهد. با این حال، همه با مشکل مواجه نیستند. برخی از شرکت‌ها راهی برای تلاش علی‌رغم چالش‌های مختلفی که در چند سال گذشته ظاهر شده است، پیدا کرده‌اند.
پس چگونه این کار را می‌کنند؟
علاوه بر استفاده از فناوری پیشرفته برای بهبود بهره‌وری و کاهش زمان صرف شده در کارهای روتین، کارفرمایان موفق از تیم متنوعی از جمله کارکنان دورکار، تمام‌وقت و پاره وقت (فقط یک مثال) نمی‌ترسند.
قسمت مهم در این سناریو این است که مطمئن شوید طبقه بندی کارکنان شما درست است. به این ترتیب، می‌توانید از تمام مزایای داشتن یک تیم متنوع بدون هیچ‌گونه اختلال تجاری یا شکاف در بهره‌وری لذت ببرید. علاوه بر این، هنگامی که طبقه بندی کارکنان را درک می‌کنید، تصمیم‌گیری در مورد نوع(های) کارمندی که بیشترین تناسب را با نیازهای کسب‌وکار شما دارد، آسان‌تر می‌شود.
علاوه بر این، اگر سایت‌های بررسی کارفرمایان مانند JobSage یا Glassdoor را بررسی کنید، متوجه می‌شوید که بسیاری از منتقدان از ثبات و شفافیت کارفرمایان خود، از جمله در مورد طبقه بندی کارکنان، قدردانی می‌کنند. زیرا به افراد حس اعتماد و اطمینان می‌دهد.
انواع کارمندان کدامند؟
بر اساس ساعات کاری، وظایف شغلی و مدت‌زمان انتظار برای شغل، اکثر کارفرمایان کارمندان خود را به پنج نوع اصلی و یک نوع اضافی طبقه بندی می‌کنند:
- کارمندان تمام‌وقت
- کارمندان پاره‌وقت
- کارمندان موقت
- کارآموزان
- کارگران فصلی
- کارمندان اجاره ای (قراردادی)
اکنون، این اصطلاحات در قوانین فدرال یا ایالتی ایالات متحده تعریف دقیقی ندارند. هر کارفرمایی در مورد سیاست طبقه بندی کارکنان خود آزادی عمل دارد. با این حال، پس از تعریف، باید همان سیاست در سراسر سازمان اعمال شود. این به کارمندان کمک می‌کند تا از واجد شرایط بودن خود برای مزایا مطلع شوند. همچنین می‌توانند ارزیابی عادلانه‌ای از دستمزد خود بر اساس تعداد ساعت در روز داشته باشند.
بیایید هر نوع کارمند را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم.
کارمندان تمام‌وقت
کارمندان تمام‌وقت معمولاً به طور متوسط 40 ساعت در هفته کار می‌کنند، واجد شرایط دریافت مزایا هستند و ممکن است تاریخ پایان مشخصی برای قراردادهای خود نداشته باشند. آن‌ها به اصطلاح کارمندان دائم هستند. همچنین، اگر یک کسب‌وکار یا سازمان در ایالات متحده بیش از 50 کارمند تمام‌وقت داشته باشد، باید پوشش مراقبت‌های بهداشتی (بیمه درمانی) را به این کارمندان و افراد تحت تکفل آن‌ها ارائه دهد.
اشتغال تمام‌وقت اغلب به عنوان یکی از قابل‌اعتمادترین و ایمن‌ترین شرایط کاری در نظر گرفته می‌شود زیرا کارفرمایان حقوق ثابت به علاوه اضافه کار (محاسبه شده بر اساس ساعت) را ارائه می‌دهند. با این حال، در شغلی که فقط حداقل دستمزد را ارائه می‌دهد، اشتغال تمام‌وقت می‌تواند یک ضرر باشد و حفظ استعداد برای مشاغل را دشوار کند.
کارمندان پاره وقت
این افراد کمتر از 40 ساعت در هفته کار می‌کنند و معمولاً بر اساس ساعت حقوق می‌گیرند. با این حال، برخی از کارمندان پاره-وقت حقوق ثابت را ترجیح می‌دهند، بنابراین به شرکت بستگی دارد. علاوه بر این، کارمندان پاره-وقت نیز می‌توانند دائم باشند اگر قرارداد تاریخ پایان مشخصی نداشته باشد. با این حال، این افراد ممکن است واجد شرایط دریافت مزایا نباشند.
کارمندان موقت
بر خلاف کارمندان دائم، کارمندان موقت (یا موقت، اگر بخواهید) تاریخ پایان مشخصی برای قرارداد خود دارند. این افراد اغلب بین شش ماه تا یک یا دو سال در یک شرکت کار می‌کنند. همچنین، برخی از افراد برای مدت زمان یک پروژه استخدام می‌شوند. سپس، قرارداد آن‌ها پس از اتمام پروژه پایان می‌یابد. اکنون، بسته به تعداد ساعت در هفته، می‌توانید کارمندان تمام‌وقت موقت و کارمندان پاره وقت موقت داشته باشید. به طور کلی، کارگران موقت برای پروژه‌های کوتاه‌مدت ایده‌آل هستند و می‌توانند به افزایش بهره‌وری در زمان‌های شلوغ کمک کنند. همچنین، استخدام کارگران موقت راهی عالی برای بررسی نیروی کار و آزمایش مهارت‌های افراد بدون نیاز به ارائه موقعیت دائمی است.
کارآموزان
کارآموزان معمولاً برای مدت کوتاهی (حداکثر چند ماه) استخدام می‌شوند و می‌توانند حقوق بگیرند، در شرایط خاصی حقوق بگیرند یا بدون حقوق باشند. آن‌ها معمولاً دانش‌آموزان دبیرستان یا دانشجویان کالج هستند که به دنبال کسب اولین تجربه کاری خود هستند. کارآموزی ممکن است منجر به استخدام در شرکت شما شود.
کارگران فصلی
نوع دیگری از کارمندان که دائمی نیستند، کارگران فصلی هستند که برای پوشش افزایش فصلی کار یک کسب‌وکار استخدام می‌شوند. این نیاز معمولاً در یک فصل خاص از سال (تعطیلات زمستانی و ماه‌های تابستان رایج‌ترین آن‌ها) ایجاد می‌شود.
کارگران اجاره‌ای (قراردادی)
این نوع کارگر یا کارمند هنوز هم یک فرد حقوق‌بگیر است (نه یک پیمانکار مستقل)، اما در حقوق و دستمزد شرکت شما ظاهر نمی‌شود.
همانطور که از نام آن پیداست، یک شرکت می‌تواند کارمندان را از یک آژانس کاریابی اجاره کند (که از آنجا حقوق خود را دریافت می‌کنند) تا یک پروژه را تکمیل کند یا در دوره‌های شلوغ شرکت کنار کارکنان کار نمایند.
در زیر می‌توانید ببینید که طبقه بندی کارمندان در سازمان و با شرایط فعلی چگونه می‌تواند باشد، تقسیم‌شده بین انواع مختلف اشتغال و کار قراردادی.
کارمندان معاف در مقابل کارمندان غیرمعاف
در حالی که سیاست طبقه بندی کارکنان به اختیار کارفرمایان است، معاف یا غیرمعاف بودن یک کارمند توسط قانون استانداردهای کار عادلانه (FLSA) تنظیم می‌شود. ما به جزئیات زیادی در مورد قوانین نخواهیم پرداخت، اما تعریف کارمندان معاف و غیرمعاف را خلاصه خواهیم کرد. برای اطلاعات بیشتر، به وب سایت FLSA مراجعه کنید.
به طور خلاصه، یک کارمند معاف فردی است که از مقررات اضافه کاری FLSA معاف است. به این معنی که آن‌ها حق دریافت اضافه کاری را ندارند. اکثر کارمندان معاف حقوق‌بگیر هستند و می‌توانند به عنوان کارمند اجرایی، حرفه‌ای، اداری یا فروش خارج از محل کار طبقه بندی شوند.
کارمندان غیرمعاف معمولاً ساعتی حقوق می‌گیرند و حق دریافت اضافه کاری را دارند. البته تفاوت‌های دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود، اما اگر شما یک صاحب کسب‌وکار هستید که باید با این نوع طبقه بندی کارکنان سروکار داشته باشید، بهتر است از یک متخصص قانون کار کمک بخواهید و یا در دوره قانون کار شرکت نمایید.
کارگران موقت چیستند؟
پیمانکاران مستقل، فریلنسرها، مشاوران یا هر نوع دیگری از کارگری که از طریق قرارداد کاری استخدام نشده‌اند، در دسته کارگران موقت طبقه بندی می‌شوند. این افراد همکارانی هستند که می‌توانند به پروژه‌ها و تسک های مختلف کمک کنند، اما آن‌ها نیز از کسب‌وکار شما جدا هستند. هنگام استخدام خدمات یک کارگر موقت، شما به عنوان صاحب کسب‌وکار نیازی به نگرانی در مورد مزایا، ارائه بیمه درمانی به آن‌ها یا هر اقدام دیگری که معمولاً شامل یک کارمند تمام وقت است، نخواهید داشت.
کارگران دورکار در مقابل پیمانکاران مستقل
به تعریف، کارگران دورکار در دفتر یا محل کار حضور ندارند. در عوض، آن‌ها وظایف خود را از یک مکان دور (خانه خود یا جای دیگری در هر جای دنیا) انجام می‌دهند.
توسعه کار دورکاری (یا کار از خانه) در طول همه‌گیری کرونا سرعت گرفته است. با این حال، این همچنین محصول توسعه فناوری بزرگی است که در سال‌های اخیر تجربه می‌کنیم.
به دلیل دستگاه‌های قابل‌حمل و خدمات مختلفی که به کار مشارکتی بین کارمندان درون‌سازمانی و دورکار اجازه می‌دهند، شرکت‌ها امروزه منبع استعداد جهانی در اختیار دارند.
با این حال، به عنوان یک صاحب کسب‌وکار، ضروری است که درک کنید کارگران دورکار لزوماً کارگران موقت (یا پیمانکاران مستقل) نیستند.
شما می‌توانید هم کارمندانی داشته باشید که از راه دور کار می‌کنند (تمام‌وقت، پاره-وقت یا موقت) و هم کارگران دورکاری که پیمانکار مستقل هستند.
تفاوت این است که نوع اول به عنوان یک کارمند سنتی طبقه بندی می‌شود در حالی که نوع دوم یک همکار است که از راه دور کار می‌کند و از مدیریت زمان، دستگاه‌ها و مالیات خود مراقبت می‌کند.
بسیاری از سازمان‌های اولویت‌دهنده کار دورکاری، افراد را به عنوان پیمانکار مستقل استخدام می‌کنند، زیرا این ساده‌ترین راه برای جذب افراد بدون نیاز به مقابله با قوانین مختلف کار و تجارت در کشورهای مختلف است.
گزینه‌های دیگر استفاده از خدمات یک سازمان کارفرمای حرفه‌ای (PEO) یا کار با یک کارفرمای ثبت‌شده (EOR) است.
چگونه با یک نیروی کار پیچیده برخورد کنیم؟
داشتن نیروی کار متشکل از انواع مختلف کارمندان به کسب‌وکارتان اجازه می‌دهد انعطاف‌پذیر و چابک باشد. شما می‌توانید سریع‌تر به نیازهای کسب‌وکارتان پاسخ دهید. برای دستیابی به این هدف، مشاغل باید یاد بگیرند که چگونه نیروی کاری را مدیریت کنند که شامل کارگران دورکار و درون‌سازمانی، به علاوه چند همکار و شاید چند کارمند قراردادی باشد.
اول، مهم است که راه‌های بهتری برای سرمایگی‌گذاری در کارمندان فعلی خود پیدا کنید اگر می‌خواهید ماندگاری را بهبود بخشید. با این حال، شما همچنین باید یاد بگیرید که چگونه کارگران گیگ را جذب کنید و زمان و وظایف آن‌ها را مدیریت کنید تا به نفع هر دو طرف باشد.
مشاغل در آینده بیشتر و بیشتر با این وضعیت مواجه خواهند شد. سازمان‌هایی که سازگار نمی‌شوند در نهایت شکست خواهند خورد در حالی که اگر فضای رقابتی وجود داشته باشد، تلاش خواهند کرد.
