شیما جعفرزاده، مدیرعامل سرآمد

تولد رهبر درون – از مدیر منابع انسانی تا مدیرعامل سرآمد

تحول بزرگ در مسیر شیما جعفرزاده زمانی رخ داد که تصمیم گرفت به‌جای اجرای سیاست‌های ازپیش‌تعریف‌شده، خود سیاست‌گذار و طراح سیستم باشد.
در سال‌هایی که به‌عنوان مدیر منابع انسانی در پروژه‌های مختلف فعالیت می‌کرد، بارها شاهد بود که تصمیم‌های مدیریتی در سطح بالا، بدون درک درست از داده‌ها یا احساسات کارکنان گرفته می‌شود.

او به‌تدریج به این باور رسید که یک مدیر منابع انسانی واقعی باید «صدای انسان‌ها در اتاق تصمیم‌گیری» باشد.
همین باور، جرقه‌ی تأسیس شرکت سرآمد توسعه منابع انسانی را زد.

سرآمد، نه صرفاً یک شرکت مشاوره، بلکه ادامه‌ی فلسفه‌ی مدیریتی شیما جعفرزاده بود؛ فلسفه‌ای که در آن آموزش، توسعه، ارزیابی و ساختار، همگی در خدمت معنا و رشد انسانی قرار دارند.
به‌عنوان مدیرعامل، او سعی کرد ساختار سازمانی سرآمد را به الگویی از ارزش‌هایی که خودش باور دارد تبدیل کند: کیفیت، صداقت و رشد انسانی.

در این مسیر، تیمی از متخصصان جوان و باانگیزه گرد او جمع شدند؛ تیمی که تحت رهبری شیما جعفرزاده یاد گرفتند چگونه مفاهیم کلاسیک منابع انسانی را با ابزارهای مدرن و فناوری‌های نو ترکیب کنند.
نتیجه، شکل‌گیری مجموعه‌ای از خدمات جامع در حوزه‌های طراحی سازمان، تحلیل شغل، ارزیابی عملکرد، توسعه استعداد و مشاوره ساختار شد — همه در قالبی منسجم و هدفمند.

اما شاید آنچه بیش از همه او را متمایز می‌کند، توانایی‌اش در الهام‌بخشی است.
او نه‌تنها تیم خود را هدایت می‌کند، بلکه مدیران و سازمان‌هایی که با او همکاری می‌کنند را نیز به بازاندیشی در مورد «نقش انسان در کسب‌وکار» دعوت می‌کند.

کوچینگ؛ هنری برای شنیدنِ انسان‌ها

در میان تمام نقش‌هایی که شیما جعفرزاده در طول مسیر حرفه‌ای خود تجربه کرده، شاید هیچ‌کدام به اندازه‌ی نقش او به‌عنوان کوچ (Coach) در شکل‌دادن به هویت مدیریتی‌اش مؤثر نبوده است.
برای او کوچینگ فقط یک مهارت نیست، بلکه یک فلسفه‌ی زندگی است؛ فلسفه‌ای که بر پایه‌ی گوش‌دادن، فهمیدن و رشد متقابل شکل گرفته است.

او بنیان‌گذار برند Coaching Sense است؛ برندی که نه‌تنها نماد تخصص، بلکه نماد نگرش متفاوت او به کوچینگ است. در دنیایی که بسیاری از مدیران به دنبال پاسخ‌های سریع و دستورات اجرایی هستند، شیما جعفرزاده بر این باور است که تحول واقعی از درون آغاز می‌شود.

او در طول بیش از ۵۰۰۰ ساعت کوچینگ فردی و سازمانی، با مدیران، متخصصان و کارآفرینان زیادی کار کرده است؛ افرادی که بسیاری‌شان امروز خود به رهبران الهام‌بخش تبدیل شده‌اند.
کوچینگ برای او ابزاری برای کنترل یا هدایت نیست، بلکه فرصتی برای آگاهی و انتخاب است. به قول خودش:

«کوچینگ یعنی به انسان یاد بدهی دوباره با خودش گفت‌وگو کند، پیش از آن‌که با دیگران بحث کند.»

در مدل کوچینگ «Coaching Sense»، شیما جعفرزاده بر سه محور تمرکز دارد:

1. خودآگاهی شغلی – شناخت نقاط قوت، ارزش‌ها و انگیزه‌های درونی؛
2. توانمندی تصمیم‌گیری و مسئولیت‌پذیری – آموزش انتخاب‌های آگاهانه در مسیر شغلی؛
3. تبدیل پتانسیل به عملکرد – پل زدن میان آنچه فرد می‌خواهد باشد و آنچه امروز انجام می‌دهد.

همین نگرش موجب شده که بسیاری از سازمان‌ها، مدیران و کارمندان به سرآمد مراجعه کنند تا نه‌فقط ساختار، بلکه فرهنگ رهبری و گفت‌وگو درون سازمانی‌شان را بازتعریف کنند.

 رهبری انسانی در عصر تحول دیجیتال

در جهانی که تصمیم‌ها با داده گرفته می‌شود، شیما جعفرزاده بر اهمیت “داده‌های انسانی” تأکید می‌کند؛ داده‌هایی که از احساس، انگیزه، تعهد و اشتیاق سرچشمه می‌گیرند.
به باور او، مدیران امروز باید درک کنند که تکنولوژی جای انسان را نمی‌گیرد، بلکه توانایی انسان برای رشد را گسترش می‌دهد.

در جلسات سخنرانی، وبینارها و کارگاه‌های آموزشی، او همیشه با این جمله آغاز می‌کند:

«مدیریت منابع انسانی دیگر درباره‌ی کنترل نیست؛ درباره‌ی رشد است.»

این نگاه باعث شده تا شیما جعفرزاده نه‌تنها در سطح سازمانی، بلکه در سطح ملی نیز به یکی از صداهای اثرگذار در تحول نگرش منابع انسانی تبدیل شود.
او در مقام هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل سرآمد، توانسته است مجموعه‌ای از روش‌های سنتی HR را با ابزارهای نوین و تفکر سیستمی تلفیق کند — رویکردی که نتیجه‌اش سازمان‌هایی است چابک‌تر، یادگیرنده‌تر و انسانی‌تر.

در توسعه مدل TTM نیز او با دیدگاهی واقع‌گرایانه به تیم کمک کرد تا مدل، از حالت صرفاً تئوریک به چارچوبی کاربردی و منعطف تبدیل شود.
او معتقد است که هیچ مدل منابع انسانی بدون درک زمینه‌ی فرهنگی و انسانیِ سازمان موفق نمی‌شود.
همین نگاه باعث شده که در هر پروژه، شیما جعفرزاده همزمان نقش مشاور، تسهیل‌گر و کوچ را ایفا کند — ترکیبی که به ندرت در یک نفر جمع می‌شود.