عمده ترین علت اینکه مدیران در گذشته به هیچ وجه زیر بار نظام طبقه بندی مشاغل نمیرفتند این بود که می‌دیدند باید :
۱. هزینه کنند و انرژی بگذارند تا یک طرح تهیه شود
۲. کلی افزایش بودجه حقوق و دستمزد را بپذیرند
ولی نهایتا این طرح طبقه بندی مشاغل کمترین تاثیری در کسب و کار و ارتقاء بهره وری سازمان و کارکنان ندارد .
علاوه بر صاحبان کسب و کار ؛ مدیران میانی ( روسا و سرپرستان ) هم دل خوشی از نظام های سنتی طبقه بندی مشاغل نداشتند چون بجای اینکه طرح طبقه بندی مشاغل ابزاری جهت تسهیل در مدیریت منابع انسانی باشد تبدیل به مانعی در رسیدن به اهداف سازمانی شده بود .
و از همه مهمتر اینکه کارکنان که قاعدتا باید ذینفع این نظام بودند هم از چگونگی ارزشیابی مشاغل، و پارامترهای نظام جبران خدمت رضایت کافی نداشتند و از آن احساس دریافت مزد برابر ، به ازای کار هم ارزش نداشتند .
علت هریک مفصل است که در دوره آموزشی مدیریت منابع انسانی بر اساس مدل TTM ، و دوره آموزشی طبقه بندی مشاغل بر اساس مدل TTM به تفصیل به آنها میپردازیم .
اما این که چرا این روزها مدیران و صاحبان کسب و کار از طبقه بندی مشاغل استقبال می کنند این است که :
اولا با پیچیده تر شدن شرایط کسب و کار، چاره ای جز استفاده از راه های جدید برای افزایش بهره وری، و پرداخت مبتنی بر ارزش افزوده مشاغل باقی نمانده است.
و ثانیا با تغییر رویکرد بسیار مثبت وزارت کار در سال ۱۳۹۵ ، این وزارتخانه پذیرفت که سازمان ها و شرکت ها بتوانند بر اساس نیاز خودشان ( و تا جاییکه مغایر با قانون کار و مقاوله نامه های بین المللی نباشد ) طرح طبقه بندی مشاغل خاص خودشان را داشته باشند ؛ و همین موجب شد تا بسیاری از شرکت های پیشرو و سرآمد احساس کنند که با استقرار نظام طبقه بندی مشاغل میتوانند به جای رفع تکلیف قانونی ، به اثرگذاری بر کسب و کار برسند .
جهت ثبت نام در وبینار کارگاهی مدیریت منابع انسانی مبتنی بر مدل ایرانی TTM از طریق لینک زیر اقدام بفرمائید:
دریافت اطلاعات بیشتر درخصوص وبینار کارگاهی مدیریت منابع انسانی بر اساس مدل ایرانی TTM